Mijn mail naar de hoofdredacteur van Knack naar aanleiding van hun actie een "gratis Knack bij de bakker".
Geachte Hoofdredacteur
Vele jaren ben ik een trouwe lezer van Knack geweest.
Op het moment dat Koen Meulenaere en Rik Van Cauwelaert vertrokken, ben ik echter afgehaakt.
Afgelopen weekend was er een 'gratis' Knack bij de bakker. Een glimlachende Maggie De Block keek me aan, maar mijn aandacht werd eerder getrokken door een vermelding rechtsboven op jullie cover.
"Hoe een West-Vlaams liefdesverhaal eindigt in een motel langs Route 66".
Ik lees dit artikel echter niet onmiddellijk omdat ik me in eerste instantie afvraag waarom Knack gratis zijn blad wil verspreiden. Ik lees op jullie website de volgende berichtgeving en het interview met hoofdredacteur Oosterwaal.
"Ja, Sinterklaas bestaat! Wie deze ochtend naar de bakker gaat vindt bij De Zondag - een krant met meer dan 1,5 miljoen lezers - als extraatje een gratis Knack."
Ik lees het artikel. Ik ben verbouwereerd, boos en erg bedroefd dat dit het niveau geworden is van het tijdschrift dat ik vroeger zo hoog in het vaandel droeg. Dit is een verheerlijking van een dubbelzelfmoord met een publicatie van de afscheidsbrieven én de methoden die deze twee mensen hebben gebruikt om zichzelf te doden. Zij heeft zich opgehangen. Hij heeft de methode van de plastic zak met helium gebruikt. De gasfles staat nog naast hem als de vrienden de man vinden. Allemaal in een oplage van anderhalf miljoen exemplaren!
De twitterberichten van uw redactieleden en de volgelingen zijn verbijsterend.
"Knack nu gratis bij de bakker. Met een prachtig verhaal van Stijn Tormans."
"Bloedmooi artikel in @knack over Route66-koppel."
"Wauw. Stijn Tormans, het leek net alsof ik in een roman begonnen was. Prachtig geschreven stuk in @Knack, Romeo en Julia op route 66. Knap."
Als nabestaande van twee ouders die zelfmoord hebben gepleegd, deel ik deze verheerlijking niet. Dit stuk is een aanklacht tegen suïcidepreventie. Het feit dat een journalist uit een dergelijk relationeel drama een 'literair' stukje tracht te puren om vervolgens door zijn collega's 'bewonderd' te kunnen worden, is werkelijk zeer schrijnend.
Neen, u heeft me als lezer niet teruggewonnen. Integendeel.
Met hoogachting
Tom Mortier
1 opmerking:
Uw verbijstering begrijp ik. Mijn vader pleegde ook zelfmoord toen ik 13 was (wat mijn ganse verder levenskader heeft bepaald). Dat maakt dat ik ook altijd getroffen ben telkens ik ergens het woord "zelfmoord" lees in een krant. Doorgaans glijd ik daar wel heel snel over. Maar soms is er een ambigue fascinatie. En er is zeker een verschil tussen "literatuur" en opgesmukte, hoogstwaarschijnlijk verdraaide sensationele krantenverhalen waarbij het thema puur als verkoop-lokaas wordt gebruikt. bv. het boek van Jeroen Brouwers over zelfmoord in de geschiedenis van de Nederlandstalige letterkunde "De Gesloten Deur" (1983) is sec geschreven, informatief en doordacht. Net zo is de recente Duitstalige film "Amour Fou" van Jessica Hausner over de dubbelzelfmoord van de Duitse dichter Von Kleist (ergens rond 1810) geen prikkelend verhaal.
Maar de huidige media, ook en misschien vooral nog de "kwaliteitskranten" & co (zoals Knack), zijn al jaren onderhevig aan een neerwaartse spiraal, die bij ons is ingezet met het ontstaan van De Morgen, die (naar het voorbeeld van de Franse Libération) meer beeld- of fotoreportage is dan geschreven pers. Dit gaat door voor "progressief" maar haakt eigenlijk in op een eigentijds narcisme waaromtrent er weinig reden is om vrolijk over te doen. Dat narcisme is immers steeds verbonden met zij het vooral voyeuristische vormen van excessieve vermenging van genot en pijn. Hoe "maatschappijkritisch" die media ook mogen beweren te zijn, ze weigeren steeds vlakaf zichzelf in vraag te stellen, dat wat ze nochtans zo graag met "alles" doen. Het is een eigentijds hypocrisie, die zich ook uit in het in de picture plaatsen en zogezegd "literair" uitvergroten van dat soort Romeo&Julia-verhalen. Want inderdaad: preventie krijgt schijnheilige lippendienst, want de media leven van rampen, drama's en ellende. Zij kunnen niet zonder. Dit is wat zij noemen "nieuws".
Vr. gr.
Een reactie posten