Op 20 december 1981 koos u voor de dood. Het is 32 jaar geleden, maar nog steeds herinner ik me het moment dat ik als vijfjarige vernam dat u was overleden. Hoewel de `grote mensen´ vanalles beweerden, wist ik dat u er zelf voor gekozen had om te sterven en u er nooit meer zou zijn.
 |
| Dr. Hendrik Mortier (°01/04/1946 - † 20/12/1981) |
Ik heb u altijd gemist in mijn leven. Nog steeds hoop ik soms dat ik u eens ergens zou tegenkomen omdat ik u zoveel wil vertellen. Ik heb scheikunde gestudeerd en ik heb mijn einddiploma gehaald. Ik ben getrouwd en we hebben drie prachtige kinderen.
Mama heeft het altijd heel moeilijk met me gehad omdat ik volgens haar op u geleek. In 2012 heeft ze ook voor de dood gekozen. Sinds 2002 kunnen mensen in België namelijk kiezen om door een arts te worden doodgespoten. Men beweert nu in onze maatschappij dat dit voor nabestaanden draaglijker zou zijn, maar dit is toch niet hetgeen ik ervaar. De medicus die mama heeft doodgespoten, vond het niet nodig om me te contacteren. Samen met collega's en artsen schrijf ik nu teksten om deze absurde handelingen in vraag te stellen. De maatschappij is dus drastisch veranderd sinds uw zelfdoding. Een mens kan nu een legaal en letaal spuitje krijgen met goedkeuring van de samenleving zonder nog enige verantwoording te moeten afleggen.
Bovendien sterven er per dag nog steeds gemiddeld zeven Belgen door suïcide. Dit komt volgens mij omdat de samenleving nog meer individualistisch is geworden. Men hunkert teveel naar een niet te bereiken ideaalbeeld dat ons door een gesystematiseerde wereld wordt opgedrongen. Men heeft de vrijheid gefundamentaliseerd en men aanbidt het eigenbelang. Kortom, we zijn heel ver weg van de universele humanistische waarden.
Ik zal me blijven inzetten om onze suïcidemaatschappij in vraag te stellen zodat deze misschien ooit kan worden omgebogen in een samenleving waar we echt zorg dragen voor elkaar.
Met achting,
Tom Mortier
1 opmerking:
Ontroerend en scherpzinnig Tom!
Een reactie posten